Nowoczesna stomatologia dąży do ograniczenia utraty tkanek zarówno przy opracowywaniu ubytków czy preparacji pod uzupełnienia protetyczne. Dzięki badaniom naukowym i nowoczesnym technologiom lekarze dentyści dysponują coraz większą liczbą nowych rozwiązań, które można zaproponować pacjentom w procesie leczenia.
Adhezyjne uzupełnienia pośrednie jakimi są wkłady (Inlay’e), nakłady (Onlay’e), nadkłady (Overlay’e) wpisują się idealnie w koncept stomatologii minimalnie inwazyjnej. Różnica między nimi polega na ilości struktur zęba, które musimy odtworzyć. Najczęściej w praktyce stosuje się Onlay i Overlay
Główną zaletą stosowania tego typu rozwiązań jest ograniczenie preparacji (szlifowania) pozostałych struktur zęba w stosunku do klasycznego szlifowania takiego zęba pod koronę protetyczną. Mogą być wykonywane z porcelany lub kompozytu technicznego.
Poniżej przykład overlay’a wykonanego na pierwszy górny ząb trzonowy- od sytuacji początkowej po oszczędzającej preparacji (zdj 1 i 2), podniesienie brzegu poddziąsłowego -DME (Deep Margin Elevation – 3), po zacementowane uzupełnienie w jamie ustnej ( 4 )
1 2 3 4